tekst bij de tentoonstelling 'TRANSFORMATIE'
van 7 tot 15 maart 2020 in de Warande te Turnhout.
Transformatie van de realiteit naar kleur, vorm en lijnen.
Ik vertrek in mijn schilderwerk vanuit elementen/fragmenten van voorwerpen of figuren en ga zonder duidelijk plan of doel via een automatische vormgeving via lijnen en vormen in houtskool, acryl en olieverf verder. Het proces van tekenen en schilderen zal zich telkens herhalen tot er zich een voldragen eindproduct heeft aangediend. De realiteit dient vaak als uitgangspunt, maar vooral om een vorm te construeren om dan verder bezig te kunnen zijn met kleur en lijnen. Het proces van het schilderen, het schilderen om het schilderen, staat centraal niet de representatie.
Gezien er geen bewuste vorm in de werken zit is er ook geen titel. De toeschouwer wordt uitgenodigd het werk zelf te analyseren en er zijn eigen denken in te projecteren. De beschouwer kan zelf beslissen wat hij in het werk ziet, kan er zijn eigen interpretatie aan geven. Elke interpretatie is de juiste.
Meestal zijn de oorspronkelijke vormen niet meer herkenbaar en gaat het nog enkel om kleuren, tinten, lijnen, ….. die van nabij moeten bekeken worden om de diepere lagen en vaak subtiele tinten te zien. Soms worden delen leeg gelaten om daardoor nog meer de essentie te benadrukken.
Fragment uit openingswoord ‘transformatie’ door Filip Van Kerckhoven.
… Koen Baelus is steeds uitgegaan van eerder organische, natuurlijke onderwerpen: bomen, landschappen, lichaamsvormen. Deze vormen worden in een voortdurend proces van schetsen en voorstudies herschikt, ontleed en herleid tot nieuwe ritmes, een spel van positieve en negatieve ruimtes, een soms complexe, uitbundige gelaagdheid of net een heel sober maar sprekende ‘leegte’. In kleine studies wordt een veelheid van materialen in verrassende combinaties uitgetest: collages met plastic, acrylstiften en vernis, evengoed als houtskool, acryl- en olieverf. In zijn recente reeks werken op groot formaat, verkent Koen dan weer een eenvoud van materiaal en kleur, een delicaat evenwicht tussen het grafische (Koen is ook graficus) en het barok plastische, tussen volheid en leegte. …